Victorieus

Mijn boek is te verkrijgen door een email te sturen naar k.hadderingh@hotmail.nl

kosten € 15,-  excl. verzendkosten

Twee fragmenten

Ik was een doorsnee moeder, moeder de huisvrouw. Onopvallend in de massa leefde ik mijn leven zonder ups-and-downs. Uit het niets opeens een downer, een oorverdovende lawaai pijnigt mijn oren. Het is mijn eigen schreeuw. De glazen bol in één minuscuul ogenblik op zwart, het is mijn toekomst. Rook kringelt omhoog, het zijn mijn nog smeulende verbrandde foto’s.

Geen steen meer overeind van mijn zorgvuldig opgebouwd bestaan, de onderste kwam boven. Totaal ontredderd stond ik roepend in de woestijn, niets mocht meer baten, de weg terug uitgedroogd. Mijn knokkels laten afdrukken achter op zijn borst.

‘Dit kun je niet maken’

In blinde paniek ren ik het huis uit om weer terug te keren. om weer weg te gaan, niet wetend waar naartoe.

Een lange weg voor me vol rotsen en kuilen. Een blik op oneindig doet me struikelen over venijnige kleine kiezels waarvan de impact niet onderschat mag worden. Op mijn knieën bid ik om hulp.

Hoe ga ik deze vernietigende berichten absorberen? Een weekend weg van dit huis vol venijn, op zoek naar rust en kracht, om dit kruis te dragen.

Het spel der verleiding is begonnen.
Veel energie gaat zitten in het vormen van mijn lichaam, krachttraining, spieren op onverwachte plekken en welgevormde welvingen goed in het zicht.
In het centrum van de fruitschaal pronkt een perzik, zoet en sappig, een uitnodiging om te pellen strooi ik rond. De pit echter ongenaakbaar, hier huizen mijn diepste gedachten, verborgen voor alle kijkers. Hij die op mijn uitnodiging in zal gaan zal ik nagelen aan de grond, zijn blik bevriezen in eerste oogopslag, zijn lijf verbranden in mijn allesvernietigende hitte, zijn grootsheid kleineren. Welkom in mijn hellevuur.

De eerste kleine stappen zijn gezet, het contact is gelegd. Een rotte bodem om zaadjes te ontkiemen van deze carnivoor. Het ging eigenlijk vanzelf, zoals verwacht, slechts een blijk van eenzaamheid en verlangen was genoeg. De man in kwestie voelt zich oppermachtig, een eenzame vrouw die verlangt naar zijn aandacht. Nu de verdieping, ik zoek achtergrondinformatie, zijn muzieksmaak snel bekend, niet mijn smaak maar tijdelijk om aan te horen en genoeg geschikte nummers gevonden om de juiste stemming te bepalen! In zijn sport staat hij niet bekend als geduchte tegenstander, hij bungelt onder aan de competitie. Ik stalk hem verder op het web en zie overal zijn activiteiten. Volg de meldingen op zijn Facebook en graaf dieper bij zijn vrienden. Haak aan bij zijn Google-kring en vergaap me aan de roddel en achterklap. Vele weetjes over zijn ego prijken in zijn glazen huis. In een virtuele winkel meldt zijn advertentie: Speelgoed te koop.
Ik bel om te informeren over de prijs. Een vrouw neemt op, zijn dubbelleven ligt open en bloot te schitteren voor mijn ogen. Op de achtergrond hoor ik jengelende kinderen, schreeuwend om aandacht, een woeste mannenstem schreeuwt: ‘Ik ben hier weg uit deze chaos.’
Ik hoor een knal van een dichtgesmeten deur. Hij vlucht uit deze klucht. De kinderen beginnen hard te brullen: ‘Mama, papa gaat weg.’
De vrouw blijft kalm, vraagt met een excuus om pauze, ze hoort haar zeggen: ‘Jongens, mama is even aan het bellen, ik kom zo bij jullie, papa komt wel weer terug.’ Het blijft even stil. ‘Sorry,’ zegt ze overbodig tegen mij, ‘we hebben hier wat kleine probleempjes.’
Schuldgevoel, twijfel, hij neemt ze zelf weg. Goed ingeschat, deze prooi